Na een hele rare zomer, met heel veel regen en aanvankelijk een gortdroog voorjaar, heb ik begin september nog twee tuinen aangelegd. Het gaat om de Overtuin achter station Zaandam en de Poëzietuin op een oud gasfabriekterrein tegenover NS-station Wormerveer. In beide gevallen gaat het om braakliggende locaties die een beter lot verdienen.
De Overtuin (een Zaans begrip) ligt naast het Regiocollege en naast een woonwijk met veel studenten en een begeleid wonen project. De eerste jongeren zijn al betrokken en de woonbegeleider heeft interesse in deelname. In de 45 kisten die hier klaar staan moeten zoveel mogelijk planten en zaden terecht komen die "over" zijn. Zoals? Kortgeknipte kruidenplanten die een tweede leven verdienen. Pitten die je anders weggooid: klokhuizen, pompoenpitten, etcetera.
Poëzietuin
Op het terrein waar de Poëzietuin verrijst, is geen groter contrast mogelijk tussen mooi en lelijk. Aannemers gebruiken het terrein al jaren als afvalputje van de regio. Bergen oude stenen, in onbruik geraakte lantaarnpalen, kromgereden bouwhekken. Een prima plek dus om - als stadsdichter van Zaanstad - een licht romantische poëzietuin aan te leggen. Twaalf landbouwkuubkisten staan klaar voor groenten die voorkomen in gedichten, die op de bouwhekken komen te hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten